همـــــیشه باهاشون بودم
هروقتم مشکلشون حل شد  گاهی اوقات یک تشکـــرهم و

دوباره
رفتن سر زندگیشون وفـــــراموش کردن همـــه چیز رو...
اما امــــروز من دیگر خسته شدم
البته تو
خوشی ها هستن ولی وقتی مشکل داری
غیبشــــون میزنه...
عجـــب رســم جالبی داری  دنیــــا دمت گرم
همیشـــه بهم گفتن چقد میخندی...

خوشحالی ... خوش بحالت کاش ما هـــم جای تو بودیم...
ومن بازهم تو جوابشون لبخند میزنـــم وباز
میگفتن چه دل خوشی داری
اما هیچکس...هیچکس نفهمید که این لبخند های تلخ واسه چیه...
واقعا ارزوی سرخوشیه
این خنده ی تلخ من فقـــط نقابیـــه واسه پوشوندن غــــــم ها
وغصـــه هایی که دارم
واســـه اینکــه کسی نفهمه چی میکشم
هیچکس نفهمید این لبخنـــد های تلخ من از هزاران بار گریـــه
بدتر وسخــــت تره
وقتی میگن کاش ما هـــم جای تو بودیـــم خندم میگیره ...
تودل میگم خــــدایا
به حرفاشون گوش نکنــــی هان

اخــــر این هـا تقصیـــری ندارند نمیدونن ایــــا واقعا این لبخنده یا...